Digitaal archief

Uw zoekacties: Maandblad Amstelodamum, 1986; p. 53

Genootschap Amstelodamum

beacon
1  records
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Tijdschriftpagina
Maandblad Amstelodamum, 1986; p. 53
Datering:
1986
Titel:
Maandblad Amstelodamum
Jaargang:
073
Jaar:
1986
Pagina:
53
Jodenbuurt .
De Amicis ging , zoals de reisgidsen hem voorschreven , eveneens naar de beroemde diamantslijperij en beschreef deze als de voornaamste der Amsterdamse industrieën met een omzet van 50 miljoen gulden en een werkgelegenheid voor 10000 mensen . Dat deed hij echter verder op in zijn stuk , niet als de anderen als onderdeel van zijn tocht door de Jodenbuurt .
Zijn boek is dan ook niet bedoeld om als reisgids te gebruiken , maar om aan de wereld te vertellen - het werd in verschillende talen vertaald - -, ( - ) welke indruk hij van Nederland en zijn bewoners had gekregen . Het is inte-ressant ( interessant ) om daarvan na 113 jaar weer kennis te nemen .
I.H.v.E .
wilhelmina c . blomberg , louise went ( 1865-1951 ( 1865-1951 ) ), Aan de Bakermat van de Amsterdamse volkshuisvesting . Uitgave Gemeentelijke Dienst Volkshuisvesting 1985 , ƒ 12,50 .
Reeds meermalen werd in ons maandblad en jaarboek over dit onderwerp gepubliceerd . Ik kan de lezers herinneren aan het artikel , dat Cornelia de Lange over Johanna ter Meulen schreef en dat in 1965 in ons jaarboek verscheen . Aardig is ook nog de achter-grond ( achtergrond ) , die de bekende historicus Joh . E . Eli-as ( Eli-as ) in het jaarboek van 1961 gaf . Hij stelt zijn ' enthousiaste , militante en sprankelend le-venslustige ( levenslustige ) tante Jo ' tegenover haar zusters , ' teruggedrongen naar het terrein van een fashionable liefdadigheid der ' dames'vereni-gingen ( dames'vereni-gingen ) '. Ik hoopte in dit boek iets meer over de merkwaardige vete tussen de tijdgenoten Jo ter Meulen en Louise Went te vinden . De schrijfster noemt die enige malen , maar blijkt zelf de oplossing niet te weten .
Na het leven van Johanna ter Meulen , ge-schetst ( geschetst ) door een vriendin , hebben we hier het leven van Louise Went , geschreven door een veel jongere medewerkster ( geb . 1908 ). Zij behandelt de voorgeschiedenis tot pag . 40 : haar jeugd op Herengracht 95 , haar leer-tijd ( leertijd ) bij de befaamde Octavia Hill in Londen in 1895 - twee jaar later dan Jo ter Meulen -, haar werk als woninginspectrice aan de Bouwonderneming Jordaan van 1896 , de oprichting van de School voor Maatschappe-lijk ( Maatschappelijk ) Werk in 1899 , haar huwelijk met Ir . J.E . van der Pek , de architect van de woningen in de Jordaan en daarna van nog andere plannen van volkshuisvesting .
Op 4 oktober 1935 wordt de schrijfster de assistente van Louise Went , die ze voor de eerste maal in de herfst van 1929 heeft ont-moet ( ontmoet ) als eerste jaars op de School voor Maat-schappelijk ( Maatschappelijk ) Werk . Dan wordt uiteraard het verhaal veel persoonlijker . Van pag . 40-97 krijgen wij o.a . uit de tachtig brieven , die Louise Went aan haar medewerkster en jon-gere ( jongere ) vriendin tussen 1939 en haar dood in 1951 schreef een bijzonder goede kijk op haar persoon , haar denkbeelden en niet te vergeten haar werkzaamheden . Louise Went was een goed organisatrice , schrijfster en spreekster . Van pag . 98 tot 152 geeft me-vrouw ( mevrouw ) Blomberg een keuze uit haar lezin-gen ( lezingen ) , radiotoespraken en tijdschrift artikelen .
Als besluit vindt men pag . 153-157 opga-ven ( opgaven ) van Literatuur , Verslagen en Niet-gepu-bliceerde ( Niet-gepu-bliceerde ) bronnen . De laatste zijn , zoals te verwachten in het bezit van de schrijfster . De leden van ons Genootschap , die deelnamen aan de excursie van 30 mei 1981 naar de Spaarndammerbuurt zullen zich stellig die schrijfster nog goed herinneren . Aan het grote succes van die excursie droeg zij zeer bij . Haar werkzaamheden hadden zich ver-plaatst ( verplaatst ) van de Jordaan naar de Spaarndam-merbuurt ( Spaarndammerbuurt ) . In het boek vertelt zij , hoe haar liefde daar nog meer naar uitging dan naar de Jordaan , waar ze haar loopbaan begon .
Hier moet mij nog een verzuchting van het hart . Waarom heeft het boek over Louise Went geen curriculum vitae van de schrijf-ster ( schrijfster ) ? Wij moeten nu bijzonderheden om-trent ( omtrent ) haar loopbaan van overal uit haar boek halen . Ik vermeld er nog één , die mij bijzon-der ( bijzonder ) trof ( pag . 95 ): ' Ik was voor haar een open boek . Haar spotternijen over mijn veelvul-dig ( veelvuldig ) gaan naar de bijeenkomsten van de Woodbrookers in Barchem , die zij tot uit-drukking ( uitdrukking ) bracht in haar vraag : ' Ga je weer naar de brave mensen ?' gingen langzamer-hand ( langzamerhand ) over in een constateren dat zij mij be-nijdde ( benijdde ) om mijn onuitputtelijke belangstel-ling ( belangstelling ) op het gebied van filosofische en gods-dienstige ( godsdienstige ) vragen . In mijn ogen was haar be-langstelling ( belangstelling ) niet minder , alleen anders ge-richt ( gericht ) . Zonder Goethe's Faust ging zij nooit op reis .'
Tussen de tekst zijn behalve aardige illu-straties ( illustraties ) ook vele citaten uit de tachtig brieven - -een ( een ) in facsimilé , p . 44 - afgedrukt . We mo-gen ( mogen ) blij zijn , dat Louise Went een tijdgenote tot biografe kreeg !
I.H.v.E .
>
47
Voorbeeld : Klik op de tekst voor meer